Արցա՛խ… Արցա՜խ…
Արցախն իմ ամենասիրելի, հոգուս ամենամոտ վայրերից է… Չեմ էլ հաշվել քանի անգամ եմ այնտեղ եղել, քանի անգամ եմ հիացել ու շփվել նրա հետ, բայց էս անգամը լրիվ ուրիշ էր… էս անգամը յուրահատուկ էր!!!
Մանր անձրևը բնավ չէր խանգարում մեզ, լրացնում էր կատարելությունը, լիարժեք դարձնում:
Երջանկության զգացողություն ունեի… (Օր 1-ին)
Դադիվանքում վեհություն կա, իսկ Գանձասարում՝ սեր, ջերմություն:
Զարմանում ես՝ որքան կատարյալ է բնությունը… Կարոտի զգացողություն ունեի… (Օր 2-րդ)
Եթե գնաք Արցախ, բաց մի թողեք հնարավորությունը հեքիաթում լինելու: (Օր 4-րդ)
Հանդիպումների և հրաժեշտների ճամբար էր… Արցախն այս անգամ մեզ այլ կերպ հյուրընկալեց, այլ կերպ ընդունեց: Առանձնացավ այս ճամբարն ինձ համար հենց դրանով, որ մենք շատ մարդկանց հետ շփվեցինք, ծանոթացանք, ընկերացանք:Շնորհակալ եմ այս ուղևորության, որ ճանաչեցի նրանց:Ինչքան հնարավոր էր շատ բան տեսանք, ֆիքսեցինք, սովորեցինք:
Եվս մեկ անգամ հիացա իմ ընկերներով ու սովորողներով…
Շնորհակա՜լ եմ
Հ.Գ. Կարոտում եմ ձեզ!!!
Անահիտ Բեկյան 